Kulak çınlaması yanlış anlaşılan bir hastalıktır. Kulak çınlaması için geleneksel bir işaret yoktur. Kulak çınlaması çevrede bulunmayan herhangi bir ses olarak tanımlanır, ancak yine de işitme sisteminde algılanır. Çoğunlukla uğultu, zil sesi, tıkırtı, veya gürleyen bir gürültü olarak kendini gösterir. Bir de kulakta dolgunluk hissi veya basınç hissedilebilir.
Nasıl ortaya çıkarsa çıksın, kulak çınlaması sıklıkla işitme kaybı ile birlikte olur. Neyse ki işitme kaybınızı ve kulak çınlamamızı yönetmek ve önlemek için uygulayabileceğiniz adımlar vardır .
Kulak çınlamasının fiziksel semptomlarının yanında işitme kaybına işaret edebileceğini gösteren bazı ortak belirtiler vardır;
Arka plan gürültüsü ile ilgili durum zorlukları
TV veya radyoda ses seviyesini artırma
İnsanlardan kendilerini tekrarlamalarını istemek
Bu işaretleri sadece işitme kaybının toplumsal sonuçları nedeniyle değil, aynı zamanda fiziksel değişikliklerin işitme kaybına bağlı uzun süreli ses yetersizliği ile ortaya çıkabilmesi nedeniyle de fark etmeniz ve bunlara dikkat etmeniz önemlidir. Kulaktaki ve işitsel yol boyunca beyindeki işitme hücreleri, sağlıklı ve kullanışlı kalabilmek için uyarılmalıdır. Uyarılmayan hücreler ölür, böylece kulak çınlaması ve işitme kaybı yönetimi daha zor olur.
Kulak Çınlamasını Yönetme
Kulak çınlaması sessiz bir ortamda daha dikkat çekici olma eğilimindedir. Hasta yüksek bir gürültüye maruz kaldığında da ortaya çıkabilir ve gürültünün kaybolmasının hemen ardından kulaklarınızda bir çınlama veya dolgunluk olabilir.
Bu eşik değişiklikleri geçici olabilir ancak geçici olsa bile, onlardan haberdar olmak önemlidir.
Kulak çınlamasının önlenmesinde atabileceğiniz en önemli adım , yüksek gürültüye maruz kalacağınızı anladığınızda kulaklarınızı korumanızdır. Kulaklarınızda bir zil veya başka bir işitme belirtisi fark ederseniz, bir temel işitme testi yapın. Çoğu durumda, işitme cihazları veya kulak koruma maskeleri, işitme kaybı ve kulak çınlamasına yardımcı olabilir ve daha kolay yönetilebilir hale getirilebilir.
